Art. 118 ustawy o prawie autorskim - komentarz

Spis treści

Art. 118. 1. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przedmiot będący nośnikiem utworu, artystycznego wykonania, fonogramu, wideogramu rozpowszechnianego lub zwielokrotnionego bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom nabywa lub pomaga w jego zbyciu albo przedmiot ten przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

2. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełniania przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo działalność przestępną, określoną w ust. 1, organizuje lub nią kieruje,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 5.

3. Jeżeli na podstawie towarzyszących okoliczności sprawca przestępstwa określonego w ust. 1 lub 2 powinien i może przypuszczać, że przedmiot został uzyskany za pomocą czynu zabronionego,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Przepis jest nieco podobny do regulującego paserstwo art. 291 Kk. Taka sama jest też kara przewidziana w par. 1 komentowanego tu art. 118 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz w art. 291 Kk. Wreszcie zbliżone - acz nie tożsame - jest i brzmienie obu przepisów, co zresztą skłania do refleksji nad procesem stanowienia prawa w Polsce. Tu "pomaga w jego zbyciu albo (...) w jego ukryciu", tam "pomaga do jej zbycia albo (...) do jej ukrycia". To "w zbyciu" czy "do zbycia"?

Jest o co powalczyć. Za opisane tu przestępstwa zamiast kary pozbawienia wolności można orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności.

Ściganie przestępstwa określonego w par. 1 art. 118 następuje na wniosek pokrzywdzonego. Pokrzywdzonym jest co do zasady osoba fizyczna lub prawna, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przestępstwo. Pokrzywdzonym może być także niemająca osobowości prawnej instytucja państwowa lub samorządowa, jak i inna jednostka organizacyjna, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną (zwana czasem ułomną osobą prawną).

Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa.

Od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja. Z kolei od wyroku sądu odwoławczego niekiedy może być wniesiona kasacja.

W wypadku skazania z art. 118 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa, chociażby nie były własnością sprawcy. Na tych samych zasadach wolno mu orzec przepadek przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa.

Pytania?

Komentarz dodano 30 padziernika 2020 r.