Art. 1012 Kodeksu pracy (były pracownik a poufność) - komentarz
Art. 1012. § 1. Przepis art. 1011 § 1 stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. W umowie określa się także okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3.
§ 2. Zakaz konkurencji, o którym mowa w § 1, przestaje obowiązywać przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa przewidziana w tym przepisie, w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz lub niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania.
§ 3. Odszkodowanie, o którym mowa w § 1, nie może być niższe od 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji; odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach. W razie sporu o odszkodowaniu orzeka sąd pracy.
Odpowiednie stosowanie art. 1011 § 1 Kodeksu pracy oznacza, że stosownie od okoliczności należy go stosować wprost, z zależnymi od sytuacji modyfikacjami albo nie stosować go w ogóle.
Ustawa nie definiuje, czy dokładnie są "szczególnie ważne informacje". Pozostaje oceniać to w każdym przypadku na nowo, uwzględniając przede wszystkim warunki konkretnego pracodawcy. Na ogół decydują o tym strony umowy, ale do pomyślenia jest, iż jedna ze stron po jakimś czasie rozmyśla się i próbuje zakaz "odkręcić" właśnie z uwagi na błahość informacji, do których pracownik miał dostęp, albo brak ryzyka narażenia pracodawcy na szkodę.
Konstrukcja przyjęta w komentowanym przepisie jest w ogóle dziwna. Wystarczyłoby przecież zobowiązanie pracownika do zachowania poufności.
Sąd Najwyższy stwierdził kiedyś, że umowa przewidująca nieodpłatny zakaz działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy nie jest nieważna, lecz klauzula o nieodpłatności zostaje automatycznie zastąpiona przez odszkodowanie gwarantowane w art. 1012 § 3 KP.
Nie ulega zmianie zasada, iż dochodzenie od pracownika wyrównania szkody spowodowane złamaniem przezeń zakazu wymaga przygotowania pozwu i skierowania sprawy do sądu. Potem każdej ze stron przysługuje jeszcze apelacja, a niekiedy także skarga kasacyjna. [komentarz dodano 23 lipca 2019 r.]