Komentarz do art. 306 Kodeksu karnego (znak identyfikacyjny - podrabianie)
Art. 306. Kto usuwa, podrabia lub przerabia znaki identyfikacyjne, datę produkcji lub datę przydatności towaru lub urządzenia,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
KARA: Zagrożenie ustawowe w przedziale do 3 lat pozbawienia wolności plasuje to przestępstwo w tej samej grupie co przywłaszczenie (art. 284 Kodeksu karnego), nieumyślne spowodowanie wypadku (art. 177 Kodeksu karnego), wyłudzenie poświadczenia nieprawdy, niezastosowanie się do zakazu sądowego (do końca maja 2017 r., por. komentarz do art. 244 Kodeksu karnego), uszczuplanie zaspokojenia wierzyciela (art. 300 Kodeksu karnego) i in. (za wszystkie przewidziano właśnie taką karę). Choć w komentowanym przepisie mowa jedynie o karze pozbawienia wolności (potocznie zwanej więzieniem), warto pamiętać, że oskarżony o popełnienie tego przestępstwa może walczyć przed sądem o wymierzenie mu zamiast niej kary ograniczenia wolności albo grzywny.
Art. 306 znajduje się w rozdziale XXXVI Kodeksu karnego zatytułowanym "Przestępstwa przeciw obrotowi gospodarczemu". Oznacza to, że użyte w tym przepisie pojęcie "znaki identyfikacyjne" nie obejmują - choć można mieć tu zastrzeżenia do techniki legislacyjnej - znaków identyfikacyjnych różnego rodzaju formacji wykonujących zadania publiczne albo im podobne, jak choćby znaki funkcjonariuszy straży ochrony kolei (por. ilustracja obok), funkcjonariuszy Straży Granicznej, strażników gminnych (miejskich) itd.
Warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności (tzw. "zawiasy") nie jest wykluczone, ale tylko niekiedy. Zależy bowiem od tego, jak wysoką karę wymierzy sąd.
PRZEDAWNIENIE: Co do zasady karalność przestępstwa opisanego w komentowanym przepisie ustaje po upływie 5 lat od jego popełnienia. Ale uwaga: jeżeli w okresie tym wszczęto postępowanie karne, karalność ustanie dopiero z upływem 10 lat od zakończenia tego okresu.
Od wyroku sądu pierwszej instancji można wnieść apelację. Sąd właściwy do jej rozpoznania łatwo znaleźć w wyszukiwarce. Warto też pamiętać o istnieniu takiego instrumentu prawnego, jak skarga kasacyjna.
Do dyskusji jest warunkowe umorzenie postępowania karnego. Sąd może to bowiem uczynić, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Zachodzi więc konieczność oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu. Tymczasem pojęcie to nie zostało w polskim prawie karnym zdefiniowane. Wiadomo tylko, że nie stanowi przestępstwa czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest znikoma, a także że przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Obrońcy mają tu więc pole do popisu.
Zatarcie skazania za przestępstwo z art. 306 Kk następuje co do zasady z upływem 10 lat (kara pozbawienia wolności), 3 lat (kara ograniczenia wolności) albo z upływem roku (kara grzywny) od wykonania lub darowania kary albo od przedawnienia jej wykonania. Z istotnym wyjątkiem: otóż na wniosek skazanego na karę pozbawienia wolności sąd władny jest niekiedy zarządzić wcześniejsze zatarcie skazania.
DOBROWOLNE PODDANIE SIĘ KARZE: Do chwili zakończenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych na rozprawie głównej oskarżony może złożyć wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania dowodowego. O ile więc nie jest np. tak, że satysfakcjonuje nas tylko uniewinnienie, to chyba warto próbować. Jeśli bowiem dowody są mocne, uwzględnienie wniosku przez sąd naprawdę pozwoli zaoszczędzić nerwów. [komentarz zmodyfikowano 15 lipca 2017 r.]