Renomowany znak towarowy
W ustawie - Prawo własności przemysłowej pojęcie to nie doczekało się definicji legalnej. NSA stwierdził kiedyś, że znak renomowany to znak posiadający reputację i obok jego znajomości musi się wyróżniać dodatkowymi cechami, jak: udział w rynku (zarówno pod względem ilości, jak i wartości zbywanych towarów), zasięg i długotrwałość reklamy produktu sygnowanego danym oznaczeniem, terytorialny i czasowy zasięg używania, licencje udzielane na używanie znaku, jakość oznaczonych towarów, wartość danego oznaczenia w ocenie niezależnych instytucji finansowych, rozmiar nadkładów poniesionych w związku z promocją znaku, relacja cenowa do towarów substytucyjnych, czy (i ewentualnie w jakim zakresie) znak ten jest używany przez osoby trzecie.
Choć Prawo własności przemysłowej znaku renomowanego nie definiuje, to jednak posługuje się tym pojęciem. Z przepisów wynika mianowicie, iż po rozpatrzeniu sprzeciwu (...) uznanego za zasadny nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy (...) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli używanie zgłoszonego znaku bez uzasadnionej przyczyny mogłoby przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. Po raz drugi pojawia się ono dalej, przy opisie roszczeń przysługujących uprawnionemu ze znaku towarowego w razie naruszenia przysługującego mu prawa. Naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy polega na bezprawnym używaniu w obrocie gospodarczym (...) znaku identycznego lub podobnego do renomowanego znaku towarowego, zarejestrowanego w odniesieniu do jakichkolwiek towarów, jeżeli takie używanie może przynieść używającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. O roszczeniach, jakie przysługują uprawnionemu w razie naruszenia przysługującego mu prawa ochronnego stanowi art. 296 Prawa własności przemysłowej.
W jednym ze swych orzeczeń Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podkreślił, że za podstawową przesłankę uznania znaku towarowego za renomowany traktuje się znajomość znaku przez znaczącą część klientów, zaś testem na renomę znaku towarowego, poza znaczącą znajomością znaku jest także udział znaku towarowego w rynku; intensywność oraz geograficzny zasięg jego używania; intensywność kojarzenia towarów z tym znakiem; wielkość nakładów poniesionych na reklamę i promocję znaku. Chodzi przy tym o renomę w kraju, w którym wystąpiono o ochronę.